با حافظ

خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است                     چون کوی دوست هست بصحرا چه حاجتست 

جانا به حاجتی که تــــــــــرا هست با خدا                      کاخر دمی بپرس که مــــــــــا را چه حاجتست

ای پادشاه حسن خـــــــــــــدا را بسوختیم                      آخر سوال کن که گـــــــــــــدا را چه حاجتست

ارباب حاجتـــــــــــیم و زبان سوال نیست                        در حضرت کریم تمنـــــــــــــــــا چه حاجتست

محتاج قصه نیست گرت قصد خون ماست                     چون رخت از آن توست بـــیغما چه حاجتست

جام جهان نماست ضمـــــــیر منیر دوست                      اظهار احتیاج خود آنـــــــــــــجا چه حاجتست

آن شد که بار منت مـــــــــــــــلاح بردمی                       گوهر چو دست داد به دریــــــــا چه حاجتست

ای مدعی برو که مـــــرا با تو کار نیست                       احجاب حاضرند به اعــــــــــــدا چه حاجتست

ای عاشق گدا چو لب روح بخش یــــــار                         میداندت وظیفه تقاضـــــــــــــــا چه حاجتست

حافظ تو ختم کن که هنر خود عیان شود                        با مدعی نزاع و محاکــــــــــــــا چه حاجتست