میلاد نور مبارک
بی قرار
باز ای دلبرا که دلم بی قرار توست
وین جان بر لب آمده در انتظار توست
در دست این خمار غمم هیچ چاره نیست
جز باده ای که در قدح غمگسار توست
ساقی به دست باش که این مست می پرست
چون خم ز پا نشست و هنوزش خمار توست
هر سوی موج فتنه گرفته ست و زین میان
آسایشی که هست مرا در کنار توست
سیری مباد سوخته ی تشنه کام را
تا جرعه نوش چشمه ی شیرین گوار توست
نامگذاری امام حسین (ع) توسط خداوند
هنگامی که حضرت امام حسین (ع) متولد شد ، حضرت رسول (ص) به اسماء فرمود:
« ای اسماء! فرزند من را بیاور.»
اسماء می گوید : « آن حضرت را در جامه سفیدی پیچیده و به خدمت پیامبر (ص) بردم.
حضرت او را گرفت و در دامن خود گذاشت و در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه گفت.»
سپس جبراییل نازل شد و گفت : « حق تعالی به تو سلام می رساند و می فرماید : چون علی (ع) نسبت به تو به منزله هارون به موسی (ع) است پس او را به اسم پسر کوچک هارون یعنی « شبیر» نام بگذار و چون لغت تو عربی است او را حسین (ع) بنام.»
(ولادت امام حسین (ع) و علمدار کربلا حضرت ابوالفضل العباس(ع) مبارک)
مبعث رسول خدا مبارک
به نام او... که رحمان است و هم رحیم.
و درود بی پایان بر بنده برگزیده و مصطفایش و بر دوذمان پاکش.
ای انسان سرگردان در ملکوت زمین!
بی راهه مرو... شب بسی تار است و ظلمانی ؛
و فجر صادق از دیده ها پنهان است؛
جهان در انتظار آفتاب لحظه شماری می کند؛
و این سان که ظلمت جاهلیت به پایان می رسد ؛
از درون شب تار ، نور خدا در مکه پدید می آید ؛
فروغی نامتناهی تا اعماق درّه ها و در یاها... کوه ها و بیابانها... جوی ها و رودها و هر چه میان آسمانها و زمین است می تابد ؛
این است فروغ سرمدی محمد(ص) ؛
و اکنون کیست که این فروغ را ببیند و تابشی از آن را به ما برساند تا از آن شعاع ربانی و تابش الهی توشه ای برگیریم و به زندگی ارزش بخشیم.
باید او را شناخت و اورا به دیگران – در هر جا و هر مکان – به سبک های مختلف ، با زبان های گوناگون، به روایت های متعدّد و به وا‍‍‍‍‍‍ژه های دیگر شناساند.
باشد که از افق اطاعت تا آسمان معرفت راه بپیماییم.
آری ! هم اکینک هنگام آن رسیده است که نور محمد(ص) در سراسر وجودمان چون چراغ هایی تابناک منفجر شود و این انفجار نور بر پهنای زندگی افاضه کند...
افاضه ای خوش بوتر از گل یاس و روان تر از آب زلال...
و این نور مقدس همچنان در هر رواقی که خداوند را نیایش کنند بتابد و دیگران را فوج فوج به ساحت بندگی حق سوق دهد که تنها او را بخوانند و از او یاری جویند
« ایّاک نعبد و ایّاک نستعین »
(مبعث رسول خدا مبارک باد.)
بر گرفته از کتاب محمد راز آفرینش (سید جواد هاشمی )
